روز پنجشنبه ۳۰ام مهرماه شاهد بارش اولین برف کوهستان بودیم. بسیار خوشحال کننده بود که بعد از مدت‌ها که هیچ‌گونه بارندگی نداشتیم و عملا درگیر خشکسالی بودیم، این برف ما را خوشحال کرد. تصمیم گرفتم به عنوان برنامه کوهنوردی، صعودی به توچال داشته باشم.
برای همین روز جمعه به سمت توچال حرکت کردم.
و باز هم یک آخر هفته دیگر و کلکچالی دیگر. نمیدانم در وصف این زیبایی چقدر باید نوشت اما هرچه بنویسم کم نوشته‌ام. بی‌نظیرترین مسیر کوهنوردی که واقعا آرامش بخش است. همیشه منتظرم تا فرصتی پیش اید و به کوهستان قدم بگذارم و چه جایی بهتر از کلکچال. قله زیبای کلکچال که همیشه آرامش را به من هدیه می‌کند.
و باز هم کلکچال. زیباترین و جذاب ترین مسیر کوهنوردی در تهران. هیچ کدام از مسیرهای کوهنوردی جذابیت کلکچال را ندارد و بارهای این امر را به هنگام کوهنوردی احساس کرده‌ام که وقتی در حال بالا رفتن از ارتفاعات هستم بیشترین احساس مثبت را از کلکچال میگیرم. البته این به این معنا نیست که بقیه مسیر ها کوهنوردی مشکل دارند،اصلا. اما به اصطلاح خودمانی کلکچال یه چیز دیگس. مسیر پیازچال به کلکچال بسیار زیبا و بی‌نظیر است.
بعد از مدت‌ها ترجیح دادم وسط هفته به کوهنوردی بروم. ساعت پنج و نیم صبح تصمیم گرفتم مسیر درکه به پلنگچال را برای اولین بار کوهنوردی کنم. مسیر بسیار جذابی می‌باشد اما توصیه میکنم آخر هفته برای کوهنوردی به آنجا نروید،چرا که بسیار شلوغ است و هم‌چنین جای پارک پیدا نمی‌شود.
بعد از مدت‌ها صعودی داشتم به قله کلکچال. در مقالات قبلی در مورد قله کلکچال نوشتم و از هر دو مسیر پارک جمشیدیه و گلابدره که جزو راه‌های اصلی صعود به این قله می‌باشند، صعود را انجام دادم. بهترین مسیر برای صعود به این قله، همان مسیر پارک جمشیدیه می‌باشد که من نیز این دفعه صعود را از همین مسیر انجام دادم.
پوریا گودرزی
وبسایت ورزشی و کوهنوردی