یک روز دیگر و کلکچالی دیگر. همیشه گفتم که به نظر من،کلکچال زیباترین مسیر کوهنوردی را بین تمامی مسیرهای شهر تهران دارد. مسیر آرامش بخش و مملو از زیبایی و طراوت که کوهنورد را مدهوش می‌کند. پس از یک هفته و اخر هفته سنگین کاری، روزی شنبه صعود به اردوگاه کلکچال را داشتم.
صعود به اردوگاه کلکچال
مسیر کلکچال همیشه و در هر فصلی زیباست. سالهاست که با کلکچال آشنا شده‌ام و جزو برنامه روتین کوهنوردی من محسوب می‌شود. بهار سرسبز، زمستان پوشیده از برف، پاییز با برگ های خزان و تابستان با طراوت، همه این موارد باعث می‌شوند که مسیر پارک جمشیدیه تا اردوگاه کوهستانی کلکچال بسیار زیبا و دلچسب باشد.
یخ زدن جوی آب روان در مسیر اردوگاه کلکچال
راه کلکچال به شرطی که یخ نزده باشد، بسیار ساده و سبک است اما لازم به ذکر است که در بعضی از قسمت‌های مسیر، شیب بسیار تند می باشد. به طور خلاصه بخواهم بگویم، با کمی کوهنوردی و پیاده‌روی همراه با استراحت به اردوگاه کلکچال رسیدم.
اردوگاه کلکچال
اردوگاه کلکچال بسیار زیبا و جالب توجه می‌باشد. حدود ۶۰ سال از ساخت این اروگاه می‌گذرد اما همچنان به عنوان پناهگاه و تفریحگاهی پابرجا و استوار است. این اردوگاه امکانات مختلف و متنوعی دارد و برای استراحت فضای بسیار مناسب می‌باشد. آخر هفته‌ها عده زیادی از افراد صرفا برای صعود به اردوگاه به کلکچال می‌آیند. چراکه پس از اردوگاه و طی صعود به قله، راه بسیار خلوت می‌باشد.
لحظاتی را در اردوگاه به استراحت و پخت و پز پرداختم.
جای همه دوستان و همنوردان عزیز را خالی میکنم. املت در کوهستان بی‌نظیر است. دلچسبی املت در کوهستان هزاربرابر می‌شود. پیشنهاد میکنم حتما امتحان کنید. پس از صرف املت و گرفتن چند عکس یادگاری و کمی گشت و گذار از محیط اردوگاه کلکچال، ،تصمیم به برگشت گرفتم.
برگشت ازاردوگاه کلکچال
به عنوان کوهنوردی با تجربه و کسی که سالهاست مسیر کلکچال را پیمایش میکنم، باید عرض کنم بهترین مسیر برای صعود و برگشت از کلکچال همان مسیر جمشیدیه می‌باشد. مسیرهای دیگری مانند گلابدره وجود دارد که به افراد مبتدی به هیچ عنوان پیشهاد نمی‌شود.
دیدگاهتان را بنویسید